Kobiety i mężczyźni w wieku 27 lat i starsi mogą również wykonywać Federalną Służbę Wolontariatu w niepełnym wymiarze godzin przez ponad 20 godzin tygodniowo. Biorą oni udział w seminariach tylko w odpowiednim zakresie. Z reguły za odpowiedni uznaje się co najmniej jeden dzień w miesiącu.

Kobiety i mężczyźni mogą wziąć udział w Federalnej Służbie Ochotniczej niezależnie od ukończenia szkoły, pod warunkiem, że ukończyli obowiązkową naukę w pełnym wymiarze godzin (w zależności od kraju związkowego, w wieku 16 lat, czasem już w wieku 15 lat). Nie ma górnej granicy wieku.

Wniosek o uznanie ośrodków zatrudnienia i miejsc pracy w Federalnej Służbie Ochotniczej należy złożyć w Urzędzie Federalnym. Wszystkie uznane miejsca zatrudnienia i miejsca pracy służby cywilnej są uważane za uznane miejsca zatrudnienia i miejsca pracy Federalnej Służby Ochotniczej. Muszą one być powiązane tylko z jednym urzędem centralnym.

Na stronie głównej Urzędu Federalnego znajduje się wyszukiwarka ofert pracy (www.bundesfreiwilligendienst.de). Zainteresowane strony mogą również skontaktować się z centrami wolontariatu lub samymi organizacjami.

Miejsce oddelegowania jest zobowiązane do wyznaczenia specjalisty ds. doradztwa zawodowego dla wolontariuszy. Osoba ta zapewnia wolontariuszom wsparcie i doradztwo oraz przekazuje wiedzę, umiejętności i kompetencje związane z zadaniem oraz ich ścieżką szkoleniową i zawodową. Regularne dyskusje i integracja z konsultacjami zespołowymi są również ważne dla uczestnictwa wolontariuszy w centrum pośrednictwa pracy.

Patrz punkt L dotyczący usług.

W czasie trwania wolontariatu federalnego, miejsce oddelegowania opłaca składki na ubezpieczenie na wypadek bezrobocia. Każdy, kto ukończy dwanaście miesięcy Federalnej Służby Wolontariackiej i nie znajdzie pracy bezpośrednio po jej zakończeniu, ma prawo do zasiłku dla bezrobotnych, o ile spełnione są pozostałe warunki. Świadczenia z tytułu aktywnego wspierania pracy zgodnie z trzecią księgą niemieckiego kodeksu socjalnego mogą być wypłacane, jeśli spełnione są odpowiednie warunki kwalifikacyjne.

Osoby otrzymujące podstawowe świadczenia dla osób poszukujących pracy - znane jako zasiłek dla bezrobotnych II - mogą również według właściwej Federalnej Agencji Pracy uczestniczyć w BFD lub FSJ/FÖJ. Jeśli otrzymujesz zasiłek dla bezrobotnych II, pod uwagę brany jest cały dochód w gotówce lub jej ekwiwalentach.

Dochód obejmuje kieszonkowe i świadczenia rzeczowe (zakwaterowanie i wyżywienie) lub rekompensatę pieniężną wypłacaną zamiast tych świadczeń rzeczowych.

BFD (podobnie jak FSJ/FÖJ) zasadniczo nie obejmuje kieszonkowego w wysokości 200 euro. Jeśli oprócz dochodu z wolontariatu uzyskuje się dalsze dochody z pracy zarobkowej (np. mini-praca), ten zwiększony dodatek również ma zastosowanie. Jak zwykle, do dochodu brutto z pracy zarobkowej powyżej 100 euro przyznawany jest dodatkowy dodatek do dochodu w wysokości 1200 euro (do 1500 euro dla świadczeniobiorców z co najmniej jednym dzieckiem). Jeśli niezbędne wydatki związane z zarabianiem kieszonkowego i dochodu z pracy zarobkowej przekraczają łącznie podstawowe odliczenie w wysokości 200 euro, odliczana jest wyższa kwota.

Uczestnictwo w BFD (podobnie jak w FSJ/FÖJ) należy traktować jako ważny powód osobisty, który uniemożliwia podjęcie pracy (zob. § 10 ust. 1 nr 5 SGB II). Osoby pobierające zasiłek dla bezrobotnych II nie są zobowiązane do podjęcia pracy w okresie uczestnictwa w tych usługach wolontariackich.

Miejsce oddelegowania musi opłacać składki na ubezpieczenie na wypadek bezrobocia za wszystkich wolontariuszy, którzy nie osiągnęli jeszcze wieku uprawniającego do standardowej emerytury. W przypadku wolontariuszy, którzy osiągnęli już wiek uprawniający do standardowej emerytury, miejsce oddelegowania musi opłacać ich "udział pracodawcy" (patrz także Składki na ubezpieczenie społeczne).

Federalna Służba Wolontariatu jest neutralna dla rynku pracy. Wolontariusze wykonują dodatkowe, wspierające działania i nie zastępują pełnoetatowych pracowników.

Neutralność rynku pracy jest zawsze zapewniona, jeśli wykorzystanie wolontariuszy nie uniemożliwia rekrutacji nowych pracowników i żaden pracownik nie zostaje zwolniony.

Neutralność rynku pracy jest zapewniana przed uznaniem każdego indywidualnego stażu i jest stale monitorowana na miejscu przez inspektorów Urzędu Federalnego.

Chociaż relacja między wolontariuszem a miejscem wykonywania zadania nie jest stosunkiem pracy, wolontariat jest w dużej mierze traktowany w taki sam sposób jak stosunek pracy pod względem przepisów dotyczących ochrony prawa publicznego. W związku z tym zastosowanie mają odpowiednie przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy, takie jak ustawa o bezpieczeństwie i higienie pracy, rozporządzenie w sprawie miejsca pracy, ustawa o ochronie pracy młodzieży i ustawa o ochronie macierzyństwa.

Cudzoziemcy mogą również brać udział w Federalnej Służbie Wolontariatu. Warunkiem wstępnym jest posiadanie zezwolenia na pobyt, które upoważnia ich do pracy. Zasadniczo tytuł pobytowy (wiza jest również tytułem pobytowym) może zostać wydany tylko wtedy, gdy cudzoziemiec ma zapewnione źródło utrzymania, § 5 ust. 1 nr 1 ustawy o pobycie. Zgodnie z § 2 ust. 3 ustawy o pobycie, ma to miejsce w przypadku, gdy cudzoziemiec jest w stanie utrzymać się bez korzystania ze środków publicznych (np. zasiłku mieszkaniowego). Subsydiowanie Federalnej Służby Wolontariatu przez rząd federalny nie stanowi przeszkody w przyznaniu zezwolenia na pobyt. Zasadniczo wolontariusze z zagranicy mogą również otrzymać zezwolenie na pobyt specjalnie w celu uczestnictwa w Federalnej Służbie Wolontariatu zgodnie z § 18 ustawy o pobycie.

Obywatele państw trzecich, którzy chcą pełnić Federalną Służbę Wolontariacką, muszą ubiegać się o wizę z kraju pochodzenia w celu odbycia wolontariatu, ponieważ mogą otrzymać pozwolenie na pobyt wymagane do pobytu w Niemczech tylko wtedy, gdy wjechali do kraju z odpowiednią wizą. Oprócz obywateli Unii Europejskiej, obywatele Australii, Izraela, Japonii, Kanady, Republiki Korei, Nowej Zelandii i Stanów Zjednoczonych Ameryki nie potrzebują wizy.

Zasadniczo Federalna Służba Ochotnicza może być wykonywana wyłącznie na terytorium Republiki Federalnej Niemiec.

Inne formy wolontariatu są dostępne dla wolontariuszy krajowych, którzy chcieliby odbyć wolontariat za granicą. Szczegółowe informacje na ten temat można znaleźć w broszurze "Time to do the right thing" (http://www.BMFSFJ.de/BMFSFJ/Service/themen-lotse,did=183816.html)

W wyjątkowych przypadkach krótkoterminowe pobyty wolontariuszy za granicą w celach służbowych są dozwolone pod następującymi warunkami:

• Wolontariusze muszą wyrazić zgodę na pobyt za granicą. Zgodę można wycofać w dowolnym momencie.
• Łączny czas trwania zadań zagranicznych nie może przekroczyć sześciu tygodni w okresie służby. Poszczególne zadania zagraniczne nie mogą trwać dłużej niż trzy tygodnie.
• Działania wolontariusza podczas wykonywania zadania za granicą muszą mieścić się w zakresie jego innych działań w miejscu wykonywania zadania.
• Miejsce oddelegowania musi zapewnić wolontariuszom ubezpieczenie i ochronę od odpowiedzialności cywilnej, aby nie ponosili oni żadnych kosztów (np. wykupienie międzynarodowego ubezpieczenia zdrowotnego, ubezpieczenia repatriacyjnego).
• Miejsce oddelegowania zobowiązuje się - niezależnie od ostatecznego pokrycia kosztów - do opłacenia z góry wszystkich kosztów poniesionych podczas służbowego pobytu za granicą.

Doradcy w Federalnej Służbie Wolontariatu pracują dla Biura Federalnego w terenie i są dostępni jako osoby kontaktowe dla wszystkich zaangażowanych.

Do przeglądu doradców

Miejsce wykonywania zadania wydaje wolontariuszowi zaświadczenie o uczestnictwie na koniec zadania, niezależnie od czasu jego trwania (patrz także Z dla zaświadczenia).

Kieszonkowe wypłacane w ramach Federalnej Służby Ochotniczej jest zwolnione z podatku (§ 3 ust. 5 lit. f w związku z § 32 ust. 4 zdanie 1 nr 2 lit. d niemieckiej ustawy o podatku dochodowym (Einkommensteuergesetz -EStG)). Jeśli oprócz kieszonkowego przyznawane są świadczenia rzeczowe, takie jak wyżywienie i zakwaterowanie lub odpowiadające im świadczenia pieniężne, podlegają one opodatkowaniu. Opodatkowanie w indywidualnych przypadkach może zostać wyjaśnione wyłącznie przez właściwy urząd skarbowy.

Jeśli chcesz zgłosić się do Federalnej Służby Wolontariatu, powinieneś skontaktować się z uznanym miejscem wykonywania zadań lub organizacją. Udzielają one informacji na temat różnych obszarów pracy i są odpowiedzialne za cały proces składania wniosków. Podczas wyszukiwania centrum zadań jest ograniczone do www.bundesfreiwilligendienst.de pomocne.
W przypadku pracy w mieście Eberswalde znajdziesz oto odpowiedni formularz zgłoszeniowy.

Terminy składania wniosków o udział w Federalnej Służbie Wolontariatu nie są takie same dla wszystkich centrów pośrednictwa pracy dla wolontariuszy lub organizacji. Dlatego zaleca się skontaktowanie się z odpowiednimi centrami pośrednictwa pracy z odpowiednim wyprzedzeniem.

Federalna Służba Wolontariacka jest zazwyczaj realizowana przez dwanaście kolejnych miesięcy, ale minimalnie przez sześć, a maksymalnie przez 18 miesięcy. W ramach ogólnej koncepcji edukacyjnej, centrum pośrednictwa pracy może zaoferować wolontariat w blokach trwających co najmniej trzy miesiące. W wyjątkowych przypadkach może on trwać do 24 miesięcy. Kilka różnych programów wolontariatu trwających co najmniej sześć miesięcy można łączyć do maksymalnego czasu trwania 18 miesięcy. Oznacza to, że wolontariat federalny może być realizowany w różnych miejscach oddelegowania i w różnych dziedzinach pracy.

W ramach programu kieszonkowego, miejsca przydziału mają możliwość przekazania części kieszonkowego nie w gotówce, ale w naturze, np. w postaci karty BahnCard lub biletu na transport publiczny.

Zniżki na transport drogowy i kolejowy obowiązują również w Federalnej Służbie Ochotniczej, podobnie jak w FSJ/FÖJ.

Wolontariusze nie mogą ponosić żadnych kosztów dojazdu na seminaria (patrz punkt S dotyczący seminariów).

Federalna Służba Wolontariatu jest prowadzona jako głównie praktyczna działalność pomocnicza w instytucjach zorientowanych na dobro wspólne, w szczególności w instytucjach opieki nad dziećmi i młodzieżą, w tym w instytucjach pozaszkolnej edukacji młodzieży i pracy z młodzieżą, w instytucjach opieki społecznej, opieki zdrowotnej i opieki nad osobami starszymi, opieki nad osobami niepełnosprawnymi, ochrony kultury i zabytków, sportu, integracji, obrony cywilnej i kontroli katastrof oraz w instytucjach działających w dziedzinie ochrony środowiska, w tym ochrony przyrody i edukacji na rzecz zrównoważonego rozwoju.

W ramach programu kieszonkowego, miejsca przydziału mają możliwość przekazania części kieszonkowego nie w gotówce, ale w naturze, np. w postaci karty BahnCard lub biletu na transport publiczny.

Zniżki na transport drogowy i kolejowy obowiązują również w Federalnej Służbie Ochotniczej, podobnie jak w FSJ/FÖJ.

Wolontariusze nie mogą ponosić żadnych kosztów dojazdu na seminaria (patrz punkt S dotyczący seminariów).

Miejscem wykonywania zadań jest organizacja, w której wolontariusze wykonują swoje zadania. Jest ona odpowiedzialna, między innymi, za profesjonalne i osobiste wsparcie wolontariuszy oraz wszystkie sprawy związane z konkretnym zadaniem. Miejsca wykonywania zadań to na przykład szpitale, domy spokojnej starości, domy dziecka, ośrodki opieki dziennej i szkoły, ośrodki młodzieżowe, domy wypoczynkowe, domy wielopokoleniowe i grupy samopomocy, kluby sportowe, muzea i inne instytucje kulturalne, ośrodki dla osób niepełnosprawnych, ochrona środowiska lub ochrona ludności i kontrola katastrof.

Zależy to od godzin pracy w danym miejscu oddelegowania. Zasadniczo Federalna Służba Ochotnicza jest służbą pełnoetatową. W przypadku kobiet i mężczyzn w wieku powyżej 27 lat możliwa jest również praca w niepełnym wymiarze godzin przekraczającym 20 godzin tygodniowo. W przypadku młodzieży poniżej 18 roku życia obowiązują przepisy ochronne ustawy o ochronie pracy młodzieży (np. zakaz pracy w nocy, dłuższe urlopy, specjalne przepisy dotyczące przerw). Czas seminarium liczy się jako czas pracy.

Z urlopu rodzicielskiego mogą skorzystać wyłącznie osoby pozostające w stosunku pracy.

Ukończenie Federalnej Służby Wolontariackiej nie stanowi stosunku pracy. W związku z tym wolontariusze odbywający Federalną Służbę Wolontariacką nie mogą skorzystać z urlopu rodzicielskiego.

W ramach programu kieszonkowego, miejsca przydziału mają możliwość przekazania części kieszonkowego nie w gotówce, ale w naturze, np. w postaci karty BahnCard lub biletu na transport publiczny.

Zniżki na transport drogowy i kolejowy obowiązują również w Federalnej Służbie Ochotniczej, podobnie jak w FSJ/FÖJ.

Wolontariusze nie mogą ponosić żadnych kosztów dojazdu na seminaria (patrz punkt S dotyczący seminariów).

Patrz punkt K dotyczący ubezpieczenia zdrowotnego.

Wolontariusze mogą zostać zwolnieni z pracy za opłatą lub bezpłatnie w porozumieniu z miejscem wykonywania zadania. Zwolnienie z pracy w celu odbycia stażu jest zazwyczaj bezpłatne.

Wolontariusze w Federalnej Służbie Wolontariatu (jak również w FSJ/FÖJ) są zwolnieni z opłaty za uzyskanie zaświadczenia o dobrym zachowaniu, jeśli jest to wymagane do wykonywania służby wolontariackiej. Należy przedstawić dowód spełnienia tych wymogów.

Podstawą prawną Federalnej Służby Wolontariatu jest Ustawa o Federalnej Służbie Wolontariatu.

Rodzice, których dzieci nie osiągnęły jeszcze wieku 25 lat i pracują w ramach wolontariatu, mogą otrzymać zasiłek rodzinny lub ulgi podatkowe na dzieci.

Wolontariusze BFD, których dzieci zachorują, mają prawo do zasiłku chorobowego na dziecko zgodnie z § 45 SGB V, a tym samym do czasu wolnego od pracy, jeśli spełnione są odpowiednie warunki.

Wolontariusze lub ośrodki delegujące powinni wyjaśnić z właściwą kasą chorych, czy w indywidualnych przypadkach mają prawo do zasiłku chorobowego na dziecko. Urząd Federalny nie może udzielać porad w tym zakresie.

W miejscu oddelegowania nie przysługują żadne świadczenia za okres uprawniający do zasiłku chorobowego na dziecko.

W przypadku choroby należy niezwłocznie poinformować o tym miejsce oddelegowania. Dokładne regulacje zawarte są w umowie pomiędzy Urzędem Federalnym a wolontariuszem. W przypadku choroby kieszonkowe i świadczenia rzeczowe są wypłacane przez okres sześciu tygodni. Po tym okresie wolontariusze zazwyczaj otrzymują zasiłek chorobowy z ustawowego ubezpieczenia zdrowotnego. Nie dotyczy to emerytów, którzy zasadniczo nie są uprawnieni do zasiłku chorobowego.

Wolontariusze podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu jako członkowie ustawowego funduszu ubezpieczeń zdrowotnych na czas trwania ich wolontariatu. Składki są opłacane w całości przez miejsce oddelegowania i przekazywane do kasy chorych. Wszelkie istniejące wcześniej ubezpieczenia rodzinne są wyłączone na czas trwania wolontariatu i mogą być kontynuowane później - na przykład, jeśli wolontariusz podejmuje szkolenie zawodowe, uczęszcza do dalszej szkoły lub studiuje. Obowiązkowe ubezpieczenie w ustawowym systemie ubezpieczeń zdrowotnych (GKV) obejmuje również osoby, które były ubezpieczone prywatnie przed rozpoczęciem Federalnej Służby Ochotniczej. Obowiązkowe ubezpieczenie w ramach ustawowego ubezpieczenia zdrowotnego nie dotyczy jednak osób, które są zwolnione z ubezpieczenia. Na przykład urzędnicy służby cywilnej, sędziowie, żołnierze czasowi i emeryci, którzy są uprawnieni do świadczeń chorobowych zgodnie z przepisami i zasadami służby cywilnej (§ 6 ust. 1 nr 2 i 6 SGB V), są zwolnieni z ubezpieczenia. To zwolnienie z ubezpieczenia nie obejmuje jednak członków rodziny uprawnionych do zasiłku, dlatego np. dzieci urzędników służby cywilnej zasadniczo podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu w ramach ustawowego ubezpieczenia zdrowotnego przez okres ich dobrowolnej służby. Osoby po ukończeniu 55. roku życia są również zwolnione z obowiązkowego ubezpieczenia, jeżeli w ciągu ostatnich pięciu lat nie podlegały ustawowemu ubezpieczeniu i były zwolnione z obowiązkowego ubezpieczenia, zwolnione z obowiązkowego ubezpieczenia lub prowadziły działalność na własny rachunek jako główny zawód przez co najmniej połowę tego czasu (§ 6 ust. 3a SGB V). Otrzymywanie emerytury nie skutkuje zwolnieniem z ubezpieczenia zdrowotnego. Emeryt z ustawowym ubezpieczeniem, który wykonuje BFD, podlega zatem obowiązkowemu ubezpieczeniu zgodnie z § 5 ust. 1 nr 1 SGB V. Więcej informacji na temat obowiązkowego ubezpieczenia w ramach ustawowego ubezpieczenia zdrowotnego można znaleźć na stronie internetowej Federalnego Ministerstwa Zdrowia pod adresem http://www.bundesgesundheitsministerium.de/index.php?id=3319 można wywołać.

Wolontariusz i miejsce oddelegowania zobowiązują się do przestrzegania uzgodnionego w umowie okresu świadczenia usług. Umowa może zostać rozwiązana z ważnego powodu, na przykład w przypadku uzyskania stanowiska studenta lub stażysty. Szczegółowe warunki są określone w umowie. Anulowanie umowy przez wolontariuszy musi być dokonane na piśmie za pośrednictwem miejsca oddelegowania, które następnie przekazuje anulowanie do biura federalnego.

Miejsca oddelegowania mogą zapewniać zakwaterowanie, wyżywienie, odzież roboczą i odpowiednią kwotę kieszonkowego (patrz T dla kieszonkowego). Jeśli zakwaterowanie, wyżywienie i odzież robocza nie są zapewnione, może zostać wypłacona rekompensata pieniężna. Wszystkie świadczenia są uzgadniane między wolontariuszem a miejscem oddelegowania.

Małoletni mogą również uczestniczyć w Federalnej Służbie Wolontariatu po ukończeniu obowiązkowej nauki w pełnym wymiarze godzin. Oddelegowując niepełnoletnich wolontariuszy, miejsce oddelegowania musi przestrzegać przepisów ustawy o ochronie pracy młodzieży, np. dotyczących godzin pracy i czasu wolnego, zakazów i ograniczeń zatrudnienia, a także przepisów dotyczących opieki zdrowotnej.

Odpowiednie organy nadzorcze (np. urzędy nadzoru handlu lub władze okręgowe) są odpowiedzialne za kwestie dotyczące zgodności z ustawą o ochronie pracy młodzieży.

Ustawa o ochronie macierzyństwa ma zastosowanie do Federalnej Służby Ochotniczej. Zastosowanie mają między innymi specjalne przepisy dotyczące organizacji miejsca pracy (= staż BFD), ochrony przed zwolnieniem itp. Istnieje prawo do świadczeń z tytułu ochrony macierzyństwa, takich jak wypłata zasiłku macierzyńskiego w okresach ochrony macierzyństwa i zasiłku macierzyńskiego w przypadku zakazu zatrudnienia poza okresami ochrony macierzyństwa.

Zasadniczo wolontariusze Federalnej Służby Wolontariatu mogą wykonywać dodatkową działalność, o ile jest to możliwe z zachowaniem maksymalnych limitów czasu pracy określonych w ustawie o czasie pracy. Dodatkowa działalność musi zostać zgłoszona do miejsca oddelegowania lub przez nie zatwierdzona. Miejsce oddelegowania odpowiada za podjęcie decyzji o dodatkowym zatrudnieniu. Wolontariusze zagraniczni, którzy otrzymali zezwolenie na pobyt zgodnie z § 18 ustawy o pobycie w związku z § 14 ust. 1 nr 1 rozporządzenia o zatrudnieniu, nie mogą podejmować dodatkowego zatrudnienia.

Wsparcie edukacyjne obejmuje profesjonalne doradztwo i seminaria (patrz S dla seminariów). Głównym celem wsparcia edukacyjnego jest przygotowanie wolontariuszy do ich zadań oraz pomoc w wymianie wrażeń i przetwarzaniu doświadczeń. Ponadto wsparcie edukacyjne ma na celu przekazanie umiejętności społecznych i międzykulturowych oraz wzmocnienie poczucia odpowiedzialności za wspólne dobro i zrównoważone podejście do przyrody i środowiska.

W Federalnej Służbie Wolontariatu odpowiedzialność za organizację seminariów wymaganych przez prawo spoczywa początkowo na rządzie federalnym jako partnerze umownym wolontariuszy. Rząd federalny zlecił urzędom centralnym przeprowadzenie i zorganizowanie seminariów. Federalny Urząd ds. Rodziny i Funkcjonowania Społeczeństwa Obywatelskiego oferuje całość lub część wsparcia edukacyjnego dla centrów pośrednictwa pracy dla wolontariuszy, które dołączyły lub chcą dołączyć do Federalnego Urzędu jako biuro centralne.

Wolontariusze są zasadniczo objęci obowiązkowym ubezpieczeniem w ramach społecznego systemu opieki długoterminowej (§ 20 (1) zdanie 2 nr 1 SGB XI).

Wolontariusze zasadniczo podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu i składkom na ustawowy system ubezpieczeń emerytalnych, a tym samym nabywają uprawnienia emerytalne. Dotyczy to zarówno "młodych" wolontariuszy, jak i seniorów, którzy nie pobierają jeszcze emerytury, a także osób pobierających częściową emeryturę (emeryturę w wysokości 1⁄3, 1⁄2 lub 2⁄3 pełnej emerytury) oraz emerytów o ograniczonej zdolności do zarobkowania.

Wolontariusze, którzy otrzymują pełną emeryturę - niezależnie od tego, czy osiągnęli ustawowy wiek emerytalny, czy nie - nie są zobowiązani do opłacania "części pracowniczej". Miejsce oddelegowania musi jednak opłacać "część pracodawcy" (patrz także składki na ubezpieczenie społeczne).

Uczestnictwo w seminariach jest wymagane przez prawo. Łącznie 25 dni seminaryjnych jest obowiązkowych podczas dwunastomiesięcznego okresu dobrowolnej służby federalnej. Jeśli służba zostanie uzgodniona lub przedłużona poza okres dwunastu miesięcy, liczba dni seminariów jest zwiększana o co najmniej jeden dzień za każdy miesiąc przedłużenia. Ochotnicy w wieku powyżej 27 lat biorą udział w seminariach w odpowiednim zakresie. Zasadniczo za odpowiedni uznaje się co najmniej jeden dzień w miesiącu.

Udział w tych seminariach, w tym podróż do i z miejsca seminarium, jest bezpłatny dla wolontariuszy.

Wolontariusze są traktowani jako pracownicy lub stażyści zgodnie z federalną ustawą o wolontariacie, tj. są członkami ustawowych systemów emerytalnych, wypadkowych, zdrowotnych, opieki długoterminowej i ubezpieczenia na wypadek bezrobocia w okresie wolontariatu. Podstawą naliczania składek jest kieszonkowe powiększone o wartość świadczeń rzeczowych (zakwaterowanie, wyżywienie) lub wypłacone z tego tytułu odszkodowanie. Wszystkie składki, tj. zarówno część pracodawcy, jak i pracownika, są opłacane przez miejsce oddelegowania. W przypadku nieusprawiedliwionej nieobecności trwającej dłużej niż jeden miesiąc, miejsce oddelegowania musi wyrejestrować wolontariusza po upływie jednego miesiąca we właściwym punkcie poboru składek na całkowite ubezpieczenie.

Miesięczne statystyki dotyczące Federalnej Służby Ochotniczej można znaleźć w menu "Prasa - Statystyki" można wywołać.

Uniwersytety i szkoły wyższe mogą uznać okres pracy jako staż dla osób ubiegających się o przyjęcie na odpowiednie studia. To, czy i w jakim zakresie możliwe jest uznanie, zależy od indywidualnych przepisów dotyczących szkoleń lub programów studiów i można je uzyskać od odpowiedniego uniwersytetu.

Jako dobrowolne zobowiązanie, Federalna Służba Wolontariatu jest służbą nieodpłatną. Kieszonkowe, które wolontariusze otrzymują za swoją służbę, jest obecnie (od 2017 r.) ograniczone do 381 euro miesięcznie (6% pułapu wymiaru składki na powszechne ubezpieczenie emerytalne). Konkretna kwota kieszonkowego jest uzgadniana z odpowiednim miejscem oddelegowania.

W przeciwieństwie do FSJ/FÖJ, Federalna Służba Wolontariatu nie przewiduje prawnie, że miejsca oddelegowania muszą być zrzeszone w organizacji, dlatego też ustawa o Federalnej Służbie Wolontariatu nie definiuje pojęcia "organizacja". Wiele organizacji centralnych, które również prowadzą FSJ, zobowiązuje miejsca oddelegowania do przyłączenia się do ich regionalnych struktur sponsorujących w Federalnej Służbie Ochotniczej.

Kasy chorych, jako ośrodki poboru składek na ustawowe ubezpieczenie społeczne, określają obowiązek opłacania składek na początku każdego roku kalendarzowego, por. art. 3 ust. 1 ustawy o wyrównaniu wydatków pracodawców na wynagrodzenia stałe (AAG). Krajowy Związek Kas Chorych reguluje szczegóły procedury oceny (§ 3 ust. 3 AAG). Centra pośrednictwa pracy Federalnej Służby Ochotniczej biorą udział w procedurze U2, ale nie w procedurze U1. Udział w procedurze U1 jest wykluczony, ponieważ wolontariusze nie są pracownikami w rozumieniu prawa niemieckiego, a zatem nie ma do nich zastosowania ustawa o ciągłym wynagrodzeniu.

W Federalnej Służbie Wolontariatu nie ma wymiany usług między rządem federalnym a miejscem oddelegowania, która podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT. W szczególności, centrum oddelegowania nie zwraca rządowi federalnemu kosztów udostępnienia wolontariuszy, co oznacza, że nie ma konstytutywnego wynagrodzenia za wymianę usług.

Patrz punkt S dotyczący składek na ubezpieczenie społeczne.

Patrz punkt L dotyczący usług.

Do urlopu stosuje się odpowiednio przepisy niemieckiej federalnej ustawy o urlopach. Dla dorosłego wolontariusza oznacza to prawo do co najmniej 24 dni roboczych urlopu wypoczynkowego za dwunastomiesięczny okres pracy (dni robocze to wszystkie dni kalendarzowe, które nie są niedzielami lub świętami państwowymi).

Młodzież poniżej 18 roku życia ma prawo do dłuższego urlopu zgodnie z przepisami ustawy o ochronie zatrudnienia młodzieży.

Szczegóły dotyczące zakresu urlopu należy uzgodnić z odpowiednim miejscem zatrudnienia.

Urząd Federalny i wolontariusz zawierają pisemne porozumienie przed rozpoczęciem wolontariatu. Formularz porozumienia można pobrać tutaj. Konkretna treść porozumienia musi zostać uzgodniona z miejscem oddelegowania.

Preambuła i umowa

Patrz punkt L dotyczący usług.

W okresie odbywania Federalnej Służby Ochotniczej zasadniczo przysługuje renta sieroca (pół- i pełna renta sieroca), pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w § 48 SGB VI.

Zasadniczo możliwe jest ubieganie się o zasiłek mieszkaniowy. Wypłata zasiłku mieszkaniowego zależy między innymi od wysokości czynszu i dostępnych dochodów. Wniosek może zostać rozpatrzony, jeśli konieczne jest przeniesienie się do miejsca oddelegowania w celu podjęcia dobrowolnej służby, a miejsce oddelegowania nie jest w stanie zapewnić zakwaterowania. Odpowiedzialny za to jest urząd ds. świadczeń mieszkaniowych w urzędzie gminy, miasta, gminy lub dzielnicy w nowym miejscu zamieszkania. Z wniosku musi jasno wynikać, że nowe miejsce zamieszkania stanowi centrum życiowe wnioskodawcy. To, czy spełnione są warunki uprawniające do zasiłku mieszkaniowego, należy wyjaśnić z organem ds. zasiłków mieszkaniowych odpowiednio wcześnie przed rozpoczęciem Federalnej Służby Wolontariackiej.

Urzędy centralne dbają o to, aby należące do nich organizacje i miejsca oddelegowania współpracowały ze sobą we właściwy sposób przy wdrażaniu Federalnej Służby Wolontariatu. Biura centralne są łącznikiem między Urzędem Federalnym a centrami delegującymi i ich sponsorami. Są one tworzone przez organizacje i miejsca oddelegowania. Aby móc skutecznie wypełniać to centralne zadanie, sensowne są minimalne wymagania dotyczące liczby, wielkości i rozmieszczenia geograficznego reprezentowanych lokalizacji. Szczegóły są określone w odpowiednim rozporządzeniu wydanym przez BMFSFJ.

Po zakończeniu wolontariatu wolontariusz otrzymuje pisemne zaświadczenie z miejsca oddelegowania o charakterze i czasie trwania wolontariatu. Zaświadczenie musi obejmować wyniki i zachowanie w okresie służby. Zaświadczenie musi zawierać kwalifikacje zawodowe Federalnej Służby Wolontariatu.

Jeśli otrzymujesz emeryturę przed osiągnięciem standardowego wieku emerytalnego, musisz przestrzegać pewnych limitów dodatkowego dochodu. Każdy, kto chce ubiegać się o pełną emeryturę przed osiągnięciem standardowego wieku emerytalnego, może uzyskać dodatkowy dochód nieprzekraczający 450 € miesięcznie. Przekroczenie limitu dodatkowego dochodu nie prowadzi automatycznie do anulowania emerytury, ale może skutkować wypłatą niższej częściowej emerytury, która pozwala na uzyskanie wyższego dodatkowego dochodu.

Dochód uzupełniający obejmuje wszystkie dochody z pracy, niezależnie od formy ich uzyskania. Oznacza to, że kieszonkowe uzyskane z Federalnej Służby Wolontariatu, jak również bezpłatne zakwaterowanie, wyżywienie i odzież robocza muszą być uwzględnione jako dodatkowy dochód w odpowiedniej wartości świadczenia niepieniężnego zgodnie z rozporządzeniem w sprawie wynagrodzeń z tytułu zabezpieczenia społecznego. Służba wolontariacka może zatem prowadzić do zmniejszenia lub nawet anulowania prawa do emerytury w przypadku przekroczenia limitów dodatkowego dochodu.

W przypadku emerytur z tytułu ograniczonej zdolności do zarobkowania obowiązują jeszcze bardziej zróżnicowane przepisy. Zainteresowani wolontariusze powinni zatem skontaktować się ze swoim ubezpieczycielem emerytalnym w celu uzyskania wyjaśnień. Według Federalnego Ministerstwa Pracy i Spraw Socjalnych, ubezpieczyciel emerytalny zawsze sprawdzi, czy nadal istnieje zmniejszenie zdolności do zarobkowania, a tym samym, czy nadal istnieje prawo do emerytury w momencie podjęcia pracy.